السلام علیک یااباعبداله الحسین (ع)
خود رادرجوهرسپيدوسياه مي غلطانيدوسرارادت خودرا
برسجده گاه پارچه هاي سياه ودروديوارشهر،مساجد،تکاياوگاه بربدنه ماشينها
فرود مياوري.
آنگاه که انقلاب يک جمله به صف شکني سربازان دستهاي خوشنويس
قلبهارازيرورو ميکند.حجم وسيع ايمان رابارهابه نظاره مينشيني.
باجوهرعشق ميتوان پاي اسمانيان رابه زمين بازکرد.
ملکوت راکاويدوبه سرچشمه نوررسيد.
باجوهرعشق مي توان ازآزادي وآزادگي نوشت .
ازعشق وحقيقت،ازحس پروازودلدادگي...
بوسه ميزنم برجوهري که نام خدارا
تکثيرمي کند وهم اينک قلم جوهري دردستان من نشسته است
تاازعشق حسيني بنويسم و
دلخوشــــــــــم به هنري که دارم
ودرون رابه کارمي گيرم.
+ نوشته شده در شنبه بیست و نهم آذر ۱۳۹۳ ساعت 16:58 توسط ی - باوند
|
بنام ایزدپاک